Fietsjes pimpen
Dankzij alle steun en giften konden de kinderen in onze opvang ook meepraten over de vakantie. De kinderen hebben tijdens de zomer allemaal een fiets gekregen die ze zelf mochten pimpen. Ze zijn naar de Efteling en naar de film geweest. Met gekochte of gekregen kleding, schoenen en schoolspullen hebben ze een goede start gemaakt in het nieuwe schooljaar.
Zwervende opvang
Het einde van de vakantie was erg spannend. We kregen een waarschuwing dat er een groep agenten bij de buren was. We vermoeden dat ze vanuit hun woning de stand van zaken bij ons wilden opnemen. We hebben alle kinderen naar een vakantieplek gebracht om de spanning bij hen weg te houden. Verder hebben we de mensen bij tijdelijke gastadressen ondergebracht. Zo zijn we nu een zwervende opvang geworden, wat erg veel extra werk, energie en geld kost. We hebben bij andere organisaties naar onderdak gezocht, maar de weinige opvangplekken die kinderen accepteren zitten overvol.
We zitten nu met ons allen in een moeilijke situatie en durven geen nieuwe mensen op te nemen. We zijn dringend op zoek naar woonruimtes voor onze mensen, bijvoorbeeld leegstaande woningen, appartementen of kerken. Ideeën zijn welkom.
Hoogzwanger en uitgezet
Vrouwen in onze opvang vertelden over een zes maanden zwangere vriendin van hen die ondanks een nog lopende procedure met haar man en kind ’s nachts in de gezinsopvanglocatie (GOL) opgepakt is om ze naar het uitzetcentrum te brengen. Toen ze zich vastklampte aan de spijlen van haar bed hebben ze zo hard op haar hand geslagen dat die helemaal bont en blauw was. De man en het eerste kind zouden uitgezet worden. Zodra de baby geboren was zou moeder met het pasgeboren kindje volgen. Dankzij hun advocaat zijn ze twee dagen later weer teruggebracht naar de GOL. Haar vroedvrouw was al eerder heel bezorgd omdat het niet zo goed ging met de baby en ze had rust voorgeschreven. Ze heeft ernstige bezwaren gemaakt tegen deze behandeling. Ook de andere bewoners van de GOL hebben geprotesteerd over de behandeling van dit gezin en andere incidenten. Het gaat immers over mensen en ze vinden dat ze op een menselijke manier behandeld moeten worden. Toch is het gezin een paar dagen later opnieuw opgepakt en uitgezet toen de advocaat net met vakantie was.
Pamflet van een geworteld kind
De 10-jarigeTamara vertelt: “Wij zijn gewortelde kinderen. Wij zijn al langer dan 7 jaar in Nederland. We hebben nog nooit een eigen huis gehad maar moeten van het ene AZC naar het andere verhuizen en van de ene GOL naar de andere. Soms een paar keer per jaar. We moeten telkens naar een andere school en steeds moeten we weer afscheid nemen van onze vriendjes en vriendinnetjes - soms vertrekken zij, soms vertrekken wij.
Veel van onze vriendjes en vriendinnetjes zijn met hun vader en moeder midden in de nacht door de politie meegenomen. Er zijn dan een heleboel politieagenten, ze doen heel boos en ze doen de mensen echt pijn. Soms worden ze teruggestuurd naar hun land waar ze zoveel hebben meegemaakt. Maar het gebeurt ook vaak dat de mensen van te voren vluchten en zich verstoppen in de bossen in Nederland. Wij weten niet hoe het met onze vriendjes en vriendinnetjes is en we maken ons zorgen over ze.
Onze ouders zijn doodsbang dat wij ook teruggestuurd worden naar Armenië terwijl we daar niet welkom zijn. Wij zijn dus ook gevlucht en leven nu op straat. We kunnen vaak niet slapen door de angst en onzekerheid, moeder huilt vaak en weet niet meer hoe ze voor ons moet zorgen. Als we honger hebben durven we dit niet te zeggen. Voor de baby is er vaak geen melk en de luiers zijn op. Onze kleren en ons speelgoed zijn we allemaal kwijt - we konden maar een beetje meenemen en door de stress zijn we nog de helft vergeten. Soms weten we niet waar we de volgende nacht slapen, we zijn altijd bang dat we weer buiten moeten slapen.
Wij zijn gewortelde kinderen en we weten heel goed hoe een normaal kind leeft en wat een normaal kind allemaal heeft. We voelen ons vaak in de steek gelaten, niemand trekt zich iets van ons aan. We schamen ons vaak voor onszelf omdat we vaak niet kunnen douchen en geen schone kleren hebben. Wij zijn hier, wij zijn gewortelde kinderen! Wij krijgen nog steeds geen kinderpardon!!”
En er is niemand die sorry tegen ze zegt.
Oproep
Een nieuw Armeens gezin in de zwervende opvang bestaat uit vader, moeder en vier kinderen: een gehandicapte baby, een jongetje van 3 jaar en twee meisjes van 7 en 10 jaar. De vader heeft een ernstig verwonde voet. Zij zoeken met spoed een opvangplek waar beide meisjes ook naar school kunnen. Ze zijn al 7 jaar in Nederland en wachten op de verruiming van het kinderpardon. De kinderen zijn aangemeld bij Defence for Children en gaan mee in hun campagne voor de verruiming van het pardon. Volgende week gaan de meisjes naar Groningen voor een Kalverboerrapportage om vast te stellen welke schade de asielprocedure bij hen heeft veroorzaakt. Het oudste meisje is erg overstuur en heeft een ernstige depressie. Haar 7-jarige zusje draagt ’s nachts pampers omdat ze uit angst weer in bed is gaan plassen.
Misschien weet iemand voor deze familie een oplossing. We hopen dat u met ons meedenkt!
Uw giften zijn nog steeds meer dan welkom op NL41 TRIO 0254 6154 73
ten name van Stichting Vesta te ’s-Hertogenbosch
