Helaas is ons werk nog steeds niet overbodig en vragen we ook in deze nieuwsbrief weer uw aandacht voor noodzaken.
Maar we beginnen met positieve berichten. Er is nog veel te doen, maar het is heel fijn om te zien dat er mooie dingen ontstaan voor mensen die al meer ellende hadden dan in deze welvarende wereld zou mogen.
Pril geluk
Moeder Kanya en dochter Ratana zijn begonnen aan een mooi nieuw leven. Ze zijn ingetrokken bij David, de partner van Kanya. David heeft werk en een nieuw onderkomen. Kanya en David gaan trouwen en David gaat Ratana als zijn dochter erkennen. Deze nieuwe start en hoop op een fijne toekomst met elkaar laat het kersverse gezinnetje stralen van geluk.
Nieuwe vrijwilligers
De komst van twee nieuwe, enthousiaste vrijwilligers geeft weer wat lucht. Monique heeft zich opgeworpen als chauffeuse. Ze rijdt Gabbi overal waar nodig heen, rijdt met spullen heen en weer en vervoert wie en wat er maar vervoerd moet worden. Superfijn!
Ook met Lisa mogen we in onze handen klappen. Zij gaat ons onder andere helpen met onze zichtbaarheid op social media. Wilt u ook voor ons actief worden, mail ons via info@stichtingvesta.nl of reageer op dit bericht.
Dankuwel!
Gabbi vierde voor het eerst haar verjaardag in besloten kring. Dat had ze voor haar rust even nodig. Maar u liet zich niet ongemoeid! Met de giften die voor Gabbi’s verjaardag binnenkwamen, zijn - zoals u van Gabbi en ons gewend bent - waardevolle dingen voor de kinderen gedaan. De kinderen hebben nu buitenspeelgoed, waaronder enkele mooie tweedehands fietsjes. Elke dag genieten ze daarvan. Bovendien zijn ze in de vakantie naar een zwemparadijs geweest. Een waardevolle herinnering voor ze. Gabbi hoopt u volgend jaar weer welkom te heten op haar verjaardag.
Opvangadressen gezocht
Met de wintermaanden voor de deur zijn de zorgen groot over vrouwen en kinderen die geen onderdak hebben. Hoewel we de nodige opvanglocaties en gastadressen hebben, is het helaas soms toch nog te weinig. Een schrijnend bewijs van de noodzaak van ons werk.
We zoeken nu dringend plek voor twee vrouwen en een adres waar een moeder met drie kinderen onderdak kan vinden. Bijvoorbeeld een caravan die we in onze omgeving kunnen plaatsen. Heeft of weet u plek voor hen, neem dan alstublieft contact met ons op!
Kansarme asielzoekers
Vrouwgerelateerde vluchtmotieven worden in asielprocedures nog steeds niet serieus genoeg genomen.
We hebben al vaker genoemd dat er weinig tot geen rekening gehouden wordt met de emotionele last, de schaamte en angst die de vrouwen ervaren als zij bij aankomst hier direct hun volledige verhaal moeten vertellen. Durf dat maar eens in een kille kantooromgeving van een overheid in een vreemd land, terwijl je net alles hebt achtergelaten in je eigen land, waar de overheid één van de grootste gevaren voor je veiligheid is.
Dat vrouwen onder deze omstandigheden vaak niet hun volledige verhaal durven te doen, beperkt hun kans op een verblijfsvergunning aanzienlijk.
En nu wordt het er niet beter op. In september informeerde staatssecretaris van Justitie en Veiligheid Ankie Broekers-Knol de Tweede Kamer over een versoberd asielbeleid voor kansarme asielzoekers. De groep waar ook juist deze vrouwen (en hun kinderen) in vallen. Kansarme asielzoekers worden voortaan bij elkaar geplaatst in Ter Apel en Budel. Weer een vernederende en traumatische ervaring die zij aan een veelal lange lijst kunnen toevoegen...
Kinderprostitutie en babyhandel - in Nederland!
Gemma, 12 jaar jong
Gift, 11 jaar jong
Hope, 12 jaar jong
Blessing, 12 jaar jong
Tina, 15 jaar jong
Mirjam, 14 jaar jong
Stelt u zich voor dat uw 14-jarige dochter niet thuiskomt. U zegt dit tegen uw partner, die de agenda pakt en opschrijft: Anja met onbekende bestemming vertrokken. Daarmee is de zaak afgedaan en gaat u samen over tot de orde van de dag.
We zijn het er waarschijnlijk over eens dat dat onvoorstelbaar is. En als het toch gebeurt, zullen de instanties u aanspreken, gaat de politie over tot onderzoek en krijgt u terecht de Raad van Kinderbescherming op uw dak.
De meisjes die wij hierboven noemen, wisten te vluchten uit een bordeel of zijn er door de politie aangetroffen. Zij zijn zelf uiteindelijk bij ons gekomen of werden door de politie bij ons gebracht. Zwaar getraumatiseerd en uitgehongerd waren ze. Elke nacht werden ze schreeuwend en huilend wakker bij elk geluid en iedere beweging om hen heen.
Bij hun verdwijning werd in het azc waar zij verbleven daadwerkelijk slechts de status “M.O.B.” (met onbekende bestemming) genoteerd en dat was dat.
Deze meisjes zijn er met veel hulp gelukkig in geslaagd hun leven weer op de rails te krijgen. Het gaat nu naar omstandigheden goed met ze.
Voor onnoembaar veel andere kinderen en jonge, zelfs zwangere vrouwen die uit azc’s zijn verdwenen, geldt dit niet. Meisjes die onder de zorg vallen van onze overheid, maar van zorg is geen sprake. In 2019 verdwenen zo al ongeveer 1.000 Nigeriaanse meisjes! Zij worden Vermist maar niet gemist!
Dus tijd voor actie!
Door corona zijn we beperkt in het voeren van actie. Daarom gaan we zitten (maar zeker niet bij de pakken neer)!
Op maandag 5 november vanaf 11:00 uur houden we een sit down bij de Tweede Kamer in Den Haag. Zittend tegenover de ingang geven we deze vrouwen en kinderen een gezicht, door middel van foto’s, verhalen en slogans.
Op maandag 12 november om 14:00 uur doen we hetzelfde op de Dam in Amsterdam.
Steun deze meisjes en vrouwen!
Door aandacht voor hen te vragen. Vertel wat er in Nederland, onder onze neus gebeurt, post op social media over de actie, meld dat u de actie steunt (#vermistmaarnietgemist #sitdown) of kom ons ter plaatse steunen.
We gaan met een mensenrechtenadvocaat onderzoeken of er een procedure tegen de overheid gestart kan worden voor het niet nakomen van de zorgplicht die de overheid voor asielzoekers heeft, voor verwaarlozing.
Hoort u een verhaal over een uit het zicht van de overheid verdwenen meisje of vrouw? Help haar in beeld te brengen en meld het bij ons.
Uw giften zijn nog steeds meer dan welkom op NL41 TRIO 0254 6154 73
ten name van Stichting Vesta te ’s-Hertogenbosch
