Nieuwsbrief november 2014

Nieuwsbrief november 2014

Gepubliceerd door Helge Sman, Er zijn 0 Reactie(s), Categorie Nieuwsbrief,

Beste donateur,

Hartelijk bedankt voor de felicitaties voor Gabbi’s verjaardag en 30-jarig jubileum. We hebben een fijne dag gehad.

Driemaal ontsnapt

Deze week zagen we weer duidelijk wat er kan gebeuren als vrouwen op straat terecht komen en niet weten waar ze heen moeten. Een jonge vrouw uit Rwanda met twee dochtertjes van vier en zes jaar riep onze hulp in. Ze was een tijd geleden door een medewerker in het asielzoekerscentrum (AZC) gewaarschuwd dat de IND haar wilde terugsturen naar haar land, waar haar man in verband met zijn politieke activiteiten wordt vermist en waar zij mishandeld, gemarteld en verkracht werd. Zij is toen met haar twee kinderen uit angst het AZC ontvlucht en stond op straat. Daar werd ze door een meneer “geholpen”. Hij nam hen mee naar huis. De meneer werd al vlug “verliefd” op haar, beloofde haar gouden bergen, maar voor ze het wist zat ze aan hem vast. Samen met haar twee dochtertjes raakte ze verstrikt in een slepende situatie van agressie, mishandeling en misbruik. Na een akelige en spannende strijd om aan de man te ontsnappen hebben we ze elders in veiligheid gebracht. Het oudste meisje dacht dat ze bij Gabbi in de opvang zou komen en vroeg alsmaar aan Gabbi of haar man daar ook zou zijn, zo bang was ze voor mannen. Gelukkig kon ze haar geruststellen dat er bij ons alleen vrouwen en kinderen zijn.

Veel van onze vrouwen en kinderen hebben op een soortgelijke manier extra schade opgelopen in Nederland, terwijl ze juist vanwege alle misère uit hun thuisland zijn gevlucht. Als ze in Nederland afgewezen worden komen ze opnieuw in een ellendige situatie terecht als ze ons niet vinden via hun advocaten, artsen, politie, andere hulpverleners of via landgenoten. Helaas vindt lang niet iedereen op tijd de weg naar een veilige plek.

Werk voor Lin

Voor Lin en haar 2 dochtertjes ziet de toekomst er nu iets rooskleuriger uit. Lin heeft een passend baantje van drie dagen per week gevonden zodat ze in ieder geval haar vaste lasten kan betalen. Op deze dagen halen we de kinderen uit school en zorgen dan voor ze. Lin en de kinderen eten mee in de opvang en gaan daarna terug naar hun eigen huis. Wel zullen we financieel moeten bijspringen voor eten, kleding en andere zaken want de sociale dienst weigert nog steeds de uitkering.

Herenigd

Een paar jaar geleden kwam een Afghaanse moeder met drie kinderen bij ons voor hulp. Haar man kreeg meteen een verblijfsvergunning toen hij met hun twee kinderen in Nederland kwam. Moeder kon niet mee omdat ze hoogzwanger was. Toen zij later met de baby kwam werd haar asielaanvraag afgewezen. Uiteindelijk kwam ze wanhopig bij ons terecht. Het is ons gelukt een nieuwe procedure voor haar te openen. Na jaren van illegaliteit, onderduiken en procederen, met alle stress en problemen die daarbij komen, is deze Afghaanse moeder eindelijk herenigd met haar man en kinderen. Gelukkig gaan ze nu als compleet gezin een betere toekomst tegemoet.

Al 14 jaar ongewenst

Siran is al 14 jaar in Nederland. Ze kan niet weg en ze mag niet blijven. Haar zoon, zijn vrouw en hun dochtertje van 5 jaar hebben allang verblijfsvergunning en wonen in Nederland. Siran belt iedere dag met haar kleinkindje maar is bang om op bezoek te gaan. De buren van haar zoon weten dat ze geen verblijfsvergunning heeft en hebben dat al eens gemeld bij de politie. Ze voelt zich vaak verdrietig en hopeloos. Ze wacht al jaren op een beslissing van de IND. Haar lichamelijke en geestelijke conditie is erg slecht, Ze heeft een lange lijst van medicijnen die ze moet innemen en waar ze niet zo maar mee mag stoppen. Ze moet regelmatig bloed laten prikken om te controleren of de dosering nog goed is. De psychiater beoordeelt daarna of er wat moet worden aangepast. Nu heeft het ministerie voor Volksgezondheid nieuwe regels opgesteld voor de vergoeding van ziektekosten voor uitgeprocedeerde vluchtelingen. Daardoor wordt elk jaar een andere artsenpraktijk, ziekenhuis, apotheek enzovoort aangewezen om de zorg uit te voeren. Dat betekent voor Siran dat de psychiater, die ze al jaren kent, per september gestopt is en dat pas in januari bekend wordt wie de nieuwe psychiater wordt. In die periode is er geen specialist die haar medicatie controleert. Zo is een gevaarlijke situatie ontstaan. In overleg met de huisarts proberen we toch een vaste psychiater te vinden want ieder jaar een andere is te riskant. Door het nieuwe systeem valt Siran in een gat en we hebben er een dagtaak aan om haar een beetje op te vrolijken. Ze is nu 66 jaar maar voelt zich veel ouder, ongewenst en ongeliefd.

Examens voor Angela

Net als de Afghaanse moeder heeft Angela met haar jongste dochtertje geen verblijfsvergunning. Daardoor kan ze niet bij haar man en oudste dochtertje wonen die wel verblijfsvergunning hebben. Wij zijn bezig om een nieuwe procedure te starten. Daarvoor moet ze eerst haar diploma’s Nederlands niveau 3 en 4 halen. Ze heeft de stof via een thuiscursus geleerd en is zover dat ze examen kan doen in Eindhoven. We moeten dit wel betalen. Ze gaat beide examens op dezelfde dag doen want ze wil ons de dubbele reiskosten besparen. Angela verblijft met haar jongste dochtertje bij ons en gaat een paar keer per week naar haar man die ernstig ziek is en verzorging nodig heeft.

Jaarafrekening

Nu het herfst is verwachten we binnenkort weer de jaarafrekeningen voor energie en water. Omdat er lang een grote groep vrouwen in huis was zijn we bang dat die hoog uitvalt. En voor de winter hebben we warme kleding en schoenen nodig in verschillende maten voor een aantal vrouwen en kinderen. U kunt ons enorm helpen met kleding, schoenen en donaties voor de kosten die we maken.

Uw giften zijn meer dan welkom op IBAN nummer NL41 TRIO 0254 6154 73, ten name van:
Stichting Vesta te ’s-Hertogenbosch
info@stichtingvesta.nl tel: 06 - 167 03 159

Geen vrouwen en kinderen op straat!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *